به گزارش همشهری آنلاین، بازیکنانی که در استقلال و پرسپولیس حضور ندارند، همواره با انگیزه خاصی مقابل این تیمها قرار میگیرند تا در پخش زنده تلویزیونی بهترین عملکرد و کمترین اشتباه را داشته باشند؛ به ویژه آنهایی که تجربه بازی برای این دو تیم را دارند و در تقابل با باشگاه سابق خود یا حریف آنها میخواهند ستاره زمین باشند که این موضوع برای گلرها ویژهتر از بقیه است، اما در هفتههای پایانی سرنوشت متفاوتی برای بیشترشان رقم خورد؛ از علیرضا حقیقی گرفته تا رشید مظاهری، محمدرضا اخباری، محسن فروزان و... که هیچکدام نتوانستند بازی مورد نظرشان را برابر تیمهای بالانشین انجام بدهند، اما در این بین یکی از گلرهای سابقا آبیپوش صحبتهای جالبی پیرامون دلیل این اتفاق عنوان میکند.
محسن فروزان که تجربه بازی در استقلال، تراکتور و... را در کارنامه دارد، طی دو فصل اخیر زیر نظر امیر قلعهنویی در گلگهر حضور داشت و دو سال کمحاشیه و نسبتا موفق همراه این تیم پشت سر گذاشت که تیمش نیز همواره در کورس بالای جدول بود، اما عملکرد یک فصل او تحتالشعاع آخرین بازی فصل او مقابل پرسپولیس قرار گرفت و این مسابقه که در تعیین تیم قهرمان لیگ برتر سرنوشتساز بود، کاری کرد تا بازیهای او در دو فصل اخیر برای سیرجانیها مورد توجه قرار نگیرد و به نوعی فراموش شود.
فروزان در نخستین سال حضورش در گلگهر ۱۳ کلینشیت در ۲۶ مسابقه داشت، ولی در فصل اخیر اوضاع مطابق میلش به پایان نرسید و با اینکه شروع خوبی داشت و حتی صدرنشینی را همراه با سیرجانیها در نیمفصل نخست تجربه کرد، اما آخرین بازی او برابر پرسپولیس خاطره تلخی برای این دروازهبان بر جای گذاشت که البته تاکید دارد نباید نمایش او به فراموشی سپرده شود.
هواداران سپاهان و حتی استقلال امیدوار بودند در هفته بیست و نهم لیگ برتر، گلگهر از پرسپولیس امتیاز بگیرد تا سرنوشت قهرمان تغییر کند، دریغ از اینکه آبیهای پایتخت یک هفته قبلتر به صنعت نفت امتیاز دادند و سپاهان هم برابر ملوان متوقف شد، اما بدون توجه به این بازی، شکست چهار بر صفر سیرجانیها کاری کرد تا هجمه شدیدی علیه آنها شکل بگیرد؛ اتفاقی که با واکنش فروزان در این مقطع همراه شده است.
بخشهایی از گفتگوی فروزان با ورزش سه را در زیر بخوانید:
* شرایط به گونهای رقم خورد که همه از بازی با پرسپولیس حرف میزنند. خیلی از افراد من را از نظر روحی و روانی خراب کردند و موجب شدند نتوانم در این آخر لیگ، محسن فروزان همیشگی در یک فصل و نیم گذشته باشم. به سختی برگشتم و در چندین بازی عملکرد خوبی برای تیم داشتم ولی در اواخر فصل با اینکه عالی کار کردم و در بیشتر بازیها پنالتی گرفتم، آنطور که میخواستم تمام نشد. حتی همتیمیها انتظار داشتند من موقع پنالتیها گل نخورم ولی به نظرم امسال گلری کردن در تیم ما خیلی سخت بود. با این وجود از آقای الهویی، کادر فنی و همبازیانم تشکر میکنم که در بازیهای پایانی کمکم کردند.
* نباید عملکرد من را فقط در دیدار با پرسپولیس بسنجید و باید یک فصل من را ببینید. همین فصل در خیلی از مسابقات پنالتی گرفتم و تا همین هفته آخر و ماقبل پرسپولیس چند کلینشیت داشتم، ولی بعضا پنالتیها این اجازه را نداد. از طرف دیگر، خیلی از گلهایی که خوردیم، پس از دقیقه ۹۰ یا پنالتی بود. باید کل فصل و همه بازیها را ببینید، نه فقط یک دقیقه یا یک مسابقه خاص. البته که قبول دارم دیدارهایی مثل پرسپولیس که پخش زنده دارد، بیشتر در چشم است ولی نباید صرفا به یک بازی خاص نگاه کرد.
* مقابل پرسپولیس متاسفانه روز بد من رقم خورد. خیلی راجع به این بازی حرف دارم. روز بد من بود که اگر ۱۰ توپ دیگر هم میآمد، گل میشد، ولی حرفهای تعدادی از افراد و طرفداران استقلال واقعا ناراحتم کرد. بسیاری از هواداران استقلال میدانند عاشق این تیم هستم و کسی نیست که این موضوع را نداند، اما عده خیلی کمی که البته بنظرم استقلالی نیستند، حرف از تبانی و اینطور مسائل میزنند که واقعا خجالتآور است.
* من دلم شکست که طرفدار استقلال به من میگوید محسن تبانی کرده. من کسی هستم که پنجره نقل و انتقالاتی آسیایی استقلال در حال بسته شدن بود، اما ۵۱۰ میلیون از قراردادم که ۷۰ درصد میشد را بخشیدم؛ بعد من میآیم چنین کاری برابر پرسپولیس کنم؟ خیلی دلم شکست که استقلالیها این حرفها را زدند. اگر تماشاگران دیگر تیمها میگفتند، ناراحت نمیشدم، اما بحث طرفداران استقلال جداست. چندین سال در زمان علی دایی، برانکو و... از پرسپولیس پیشنهاد داشتم ولی نرفتم، اما باید حالا این حرفها را بشنوم.
* اصلا تا به حال در عمرم چنین روزهایی تجربه نکرده بودم. واقعا یک سری افراد ناراحتم کردند. چطور است که من ۱۰ سال انقدر کُری با پرسپولیس داشتم و کل استادیوم به من فحش ناموس میدهند ولی بیایم و جلوی این تیم تبانی کنم تا قهرمان شود؟ آیا این کار عقلانی است؟ چه فکری میکنید؟ کدام آدم عاقل این برداشتها را دارد؟ مطمئن باشید هیچ شخص ایرانیای مثل من از پرسپولیس متنفر نیست. چطور میتوانم با این تیم تبانی کنم تا قهرمان شود؟ هدف من و تمام بازیکنان گلگهر این بود بازی خوبی انجام دهیم تا قهرمان شویم یا امتیاز بگیریم که پرسپولیس قهرمان نشود، اما اینطور نشد و خود ما بیشتر از هر آدم دیگری ناراحت شدیم.
* من مطمئن بودم استقلال قهرمان نمیشود، ولی میخواستم یک کاری کنم که پرسپولیس قهرمان نشود و قبلا هم این کار را در راهآهن انجام داده بودم. حالا میگویند تبانی؟ در ذات و رفتارم این چیز نیست و هیچ بازیکنی در ایران دچار این اتفاقات نیست. خواهشا این تفکرات آلوده را از ذهن خودتان در تمام بازیهای لیگ برتر خارج کنید. من آینده کاری خودم را بخاطر یک تیم دیگر خراب کنم؟ استقلال خودش در دیدار با صنعت نفت مساوی کرد. همان جا طناب دار را گردنش انداخت و قهرمانی را از دست داد. همانطور که سپاهان در دیدار با ملوان نتوانست نتیجه بگیرد.
نظر شما